TERK EDİLEN ÇOCUKLAR PSİKOLOJİSİ 1

Terk edilmek hangi yaşta olursa olsun bireyi kötü etkileyen ve çoğu kez travmalara neden olan bir durumdur... Bu durum özellikle çocukluk yıllarında, ise daha da büyük problemlere neden oluyor…

Hayatımıza gözlerimizi açtığımız anda tüm ihtiyaçlarımızı koşulsuz karşılayan anne ve babaya olan güven hissi ilk oluşan duygulardandır. Yaşımız kaç olursa olsun temelde güvene dayalı ilişkiler ararız. Terk edilişte en çok güven duygusu sarsılır.

Her terk ediliş de aynı değildir bazen kısa soluklu mecburi hayat şartları bazen, kazalar, hastalıklar, ölümler ve bazen en affedilmesi zor olan ebeveynlerin çocuğu son plana atarak bencilce yaptığı terk edişler..

Her gün haber programlarında ve gazete sayfalarında duyduğumuz sorumluluk kavramından yoksun bireylerin istenmeyen bebekleri dünyaya getirilişi ve onları eskiden cami avlusuna şimdilerde ise tenha bir köşeye ve bazen daha sert bir şekilde çöp konteynırlarına terk edilişleri duyduğumuzda tüylerimiz ürperirken ve insanlığın bir kez daha toprağa girmeden öldüğünü hissederken her yürekte farklı duygular yaşanmaktadır.

Kimileri yıllarca çocuk özlemi çektiğini düşünür ve bunun adaletsiz bir dünya olduğunu haykırır sessizce yüreğinde, kimileri iki saniye sonra diğer haberin ahengine katılmış kadar duyarsızca bakınır, kimileri bunun bir bedeli olmalı der der durur…

İçimizi bu kadar dağlayan bu terk ediliş hikayesinin başrollerindekiler ne yaşar acaba hiç düşündük mü ?

Bebeklerimiz, çocuklarımız yarınlarımız ise biz yarınlarımızı nasıl terk edebiliyoruz. Bu kadar duygusuzca yaşamaya başlayalı ne kadar oldu ve peki ne zaman uyanacağız bu hissizlik, duyarsızlık rüyasından ?

Terk edilen çocuğun terk ediliş öncesi yoğun çatışma ortamına maruz kalması da çocuğun ileriki yıllarında dışarı çıkmayı bekleyen bir dürtü olarak kalacaktır.

Bebekken olan terk edilişte güven duygusunda zayıflık yaşamasına ve okul hayatında başarısına da büyük etkiler yapacaktır. Ergenlikteki rol karmaşasını atlatmada da rol model yoksunluğu bireyi diğerlerine göre daha zorlu bir hayat yolculuğuna koyacaktır.

Terk edilen çocuklarda iler ki yaşlarda fizyolojik ve psikolojik problemlerin daha çok yaşandığı bir gerçektir. Bu kişiler ilerde bağımlı bir kişilik yapısına bürünmekte ve yeterlilik duygusundan yoksun bir hal almakta çoğu kez. Bazen terk ediliş depresyonunu yoğun bir şekilde yaşamakta ve kaybetmeye yalnız kalmaya aşırı tahammülsüz bireyler olabilmektedirler. Deprosyona yatkındırlar.

Bir bebek anne ve babadan yoksun büyüyorsa gerekli gelişim dönemlerinde aksaklıklar görülebilmektedir. Yürümede, konuşmada,bireysel özgünlükte, zihinsel ve bedensel gelişimde akranlarına göre zayıf kalabilmektedir.

Anne ve babadan bir tanesinin yokluğu olduğunda işler değişmeyecektir ister kız ister erkek bebek olsun ebeveynlerin her ikisinde hayat yolunda ihtiyacı olacaktır.

Gelecek için bugünün bizleri; yarınımız olan çocuklarımıza ŞEVKAT VE SEVGİYLE yaklaşmayı başarabilirsek pek çok sorunun üstesinden gelebileceğimizi düşünüyorum.

Tekrar görüşünceye kadar esen kalın…